"ඕකි නම් නියම බඩුවක්"
"මටත් කිව්වා ඕකි ලගට ආපු උන්"
"වැඩි වයසක් නෑ බං අවුරුදු දාසයයි"
"අඩෝ නෝ බං සිරාවටම"
"ඔව් ඔව් ඕකි එක්ක කතා කලා මම"
"කීයද බං ගාන"
"වරෙන් කතා කරන්න"
ආශිංශනා රතු ස්කිනි එකට ගැලපෙන කොට ස්කර්ට් එකක් ඇදලා ඕනවටත් වඩා දාගත්තු මේකප් ටික ටික දියවෙලා රස්නෙට....
රෑ දහයයි වෙලාව.එහෙට මෙහෙට යන පිරිමි ආශී දිහා බලන්නෙ පෙරේත බැල්මන්....
"හායි නංගි ගාන කීයද"
"තුන්දෙනාම ද"
"ඔව්"
"එහෙනම් තුන් දාහක් දෙන්න"
"අඩෝ මම හිතුවෙ කෑල්ලෙ හැටියට ගාණ ඇති කියලා "
"අඩෝ දුවපං පොලිසියෙන් අපි අහු උනොත් කපෝති"
ඒ පමාවෙන් දුලාන්,විදූෂ,මනියා පැනලා දිව්වා....ආශිත් කෙටි පාරකට පැනගත්තෙ පොලිසියට මාට්ටු වෙයි කියලා බයට....
"ආ කොහෙද දුවන්නෙ උබ "
"වරෙන් මෙහෙට"
ආශි ගැහි ගැහී යුවීන්ට ලං උනා.... බලන්න බයයි ඒ ඇස් දිහා ගිණිගන්න ඇස් දෙකක්....
"නැගපිය පරට්ටි වාහනේට"
"අනේ සර් මාව පොලිසියට අරන් යන්න එපා"
"තොපිට පාරවල් ගානෙ එක එකාට අල්ලනකොට හොදයි පොලිසියට යන්න බයයි"
"සර් හරි සර්ට මාව අරන් යන්නම ඕනනම් මම අම්මට කියන්න ඕන සර්ට පිං සිද්ධ වෙයි අම්මට කියලා යමු"
"ඔහෝ තොගෙ අම්මද මේවට උදව් කරන්නේ යමන් ඔය මහ ගෑණිත් කුදලගෙන යන්න"
ආශී ඇස් වල කදූලු උරහිසෙන් පිහිදගත්තා....
"උබට වයස කීයද"
"දාසයයි සර්"
"හහ් හොද ගාන කීයද පැයට"
"දෙන ගානක් විතරයි ගන්නෙ සර්"
යුවීන් චාටර් බැල්මක් හෙලලා අප්පිරියයි කියන්න උරහිස් හැකිලුවා....
"සර් පොඩ්ඩක් නතර කරන්න"
යුවීන් ඒකිගෙ කීමට ජීප් එක නතර කලා....
"සර් මට මේ ඇදුම් ඇදගෙන ගෙදර යන්න බෑ මට මාරු කරගන්න බහින්න ඕන"
මාරු කරන එකක් මං ඉස්සරහා මාරු කරපිය
ආශි දෙවරක් නොහිතා උඩ ස්කිනිය ගැලෙව්වා....ඒ දිහා බලාගෙන හිටපු යුවීන්ට පිරිමි හැගීම් ඇවිස්සීගෙන ආවෙ පිරුණු ලමැද දැකලා....
"උබනම්"
යුවීන් ආශිගෙ බෙල්ලෙන් අල්ලගෙන නොනවත්වා සිපගත්තා....ආශී ඒ හැමදේම ඉවසුවා....යුවීන් ජීප් එක පාර අයිනෙ නතර කරලා ආශීගෙ ඇගට බර උනා....හතර වටින් කිසිම සද්දයක් නෑ.... සුසුම් හඩවල් විතරක් එකතු වෙලා තාල නංවනවා....
වෙනදා නොදැනෙන මිහිරක් ආශිට දැනෙන්න ගත්තා....යුවීන් ඒ වෙනකොටත් පිස්සුවෙන් වගේ....යුවීන්ට හති වැටීගෙන එනකොට ආශීගෙන් ඈත් උනේ සමච්චල් හිනාවකුත් එක්ක....
"උබ හිතුවද මම උබට යන්න දෙයි කියලා දැං"
"අපි යමු සර් ගෙදර"
ගෙදරට එනකම් කවුරුත් කතා කලේ නෑ....ආශී පස්සෙන් ගියපු යුවීන් ගොඩ උනේ ලෑලි වලින් වට කරපු මඩුවකට....උයන කන බොන හැමදේම එකම තැනක....ඊට ළග බිම පැදුරෙ වයසක ගෑණු කෙනෙක්.... තවත් පොඩි දරුවෙක් බිම වැටිලා එහෙම්ම නිදි....
"ආවද මගෙ දුවේ....උබට මහන්සිද පුතේ ඇදුම් මහලා"
"නෑ අම්මෙ මට මහන්සි නෑ....අම්මෙ....මෙ මහත්තයා ඇවිත් තියෙන්නේ මාව එක්ක යන්න වැඩකට මම සල්ලි එවන්නම් මගෙ අම්මට"
"අනේ උබ ඉස්කෝලෙ යන එකත් නතර කරලා ගාමන්ට් ගියා ලෙඩ මාව බේරගන්න උබටනම් පිං මගෙ දුවේ"
"අම්මා බය වෙන්න එපා"
යුවීන්ගෙ හිත යුවීන්ට දොස් කියන්න ගත්තා....
"මට කතා කරන්න ඕන ටිකක්"
එලියට ගිය යුවීන් පිටි පස්සෙන් ආශි හෙමීට ඇදුනා....
"මට සමාවෙන්න මම හිතුවෙ නෑ මෙහෙම දෙයක් කොහොමවත්"
"ඒකට කමක් නෑ සර් කවුරුත් අපිව දැකපු ගමන් කියන්නේ බඩුවක් කියලා.... ඒත් සමහරු ළග කියන්න බැරි කතා හැංගිලා තියෙනවා...."
"මට කියන්න මුල ඉඳලම මොකද්ද උනේ"
"මම ඉස්කෝලේ යනකොට මගෙ තාත්තා මැරුනා සර් අම්මට පිස්සු හැදුනා මාසෙට ලොකු ගානක් යනවා අම්මට මොනවා හරි උනොත් කිරි බොන වයසෙ නංගි තනි වෙනවා නංගිටත් පිළිකාවක් සර්"
යුවීන්ගෙ පොලිස් ජීවිතේ දැකපු දුක්බර ම සිද්ධියක්....
"එතකොට ඇයි වීදියෙ ඉන්නෙ"
"ගාමන්ට් එකේ අක්කා කෙනෙක් තමයි කියලා දුන්නෙ සර් ඒකෙන් පුලුවන් අමතර හොයාගෙන අම්මට නංගිට කරන්න පුලුවන් හැමදේම කරලා දෙන්න"
"ඔයා තව පොඩියි"
"සර් හිතන විදිය"
"මගෙනුත් උනේ වැරැද්දක්"
"සර් වැරදි නෑ....සර් දැං මාව අරන් යන්න"
ආශි යුවීන්ට අත් දෙක දික් කලා....යූවීන් ඒ අත් දෙක අල්ලගෙන පපුවට තුරුළු කරගත්තා....
"ආයෙ කවදාවත් එහෙම දෙයක් කරන්න එපා....මම ඉන්නවා.අදට සමාව දෙනවා අර අම්මා දන්නවනම් පපුව පැලිලා මැරෙයි.හිගාකාලා ජීවත් උනත් වැරදි දේවල් කරලා ජීවත් වෙන්න එපා"....
යුවීන් ආශිව තව තවත් පපුවටම හිර කරගත්තා....
Nayanaka Suranjith